ഭഗവാൻ ശിവനെക്കുറിച്ച്
1) ഇതര ദേവന്മാരെ രൂപത്തില്‍ ആരാധിക്കുന്നു, എന്നാല്‍ പരമ ശിവനെ രൂപത്തില്‍ ആരാധിക്കുന്നില്ല
2) ശിവന്‍ ഒരു സന്യാസിയാണ് എന്നാല്‍ ഗൃഹസ്ഥനും ആണ്.
3) പാലാഴി മഥന സമയത്ത് എല്ലാ ദേവന്മാരും അതിലെ സമ്പത്തും അമൃതും അനുഭവിച്ചപ്പോള്‍, പരമേശ്വരന്‍ സ്വീകരിച്ചത് കാളകൂട വിഷം ആണ്.
4) "അടിക്കു പന്നി പോയി, നിന്‍ മുടിക്കൊരന്നവും പറന്നു" എന്ന് ഗുരുദേവന്‍ അരുളിയ, അതായത് ബ്രഹ്മാവ്‌ ഹംസമായി യുഗങ്ങളോളം പറന്നിട്ടും, വിഷ്ണു വരാഹമായി യുഗങ്ങളോളം താഴേക്ക്‌ സഞ്ചരിച്ചിട്ടും ജ്യോതിര്‍ ലിംഗത്തിന്റെ ആദിയോ അന്തമോ കണ്ടു പിടിക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞില്ല (ശ്രീ ശിവ മഹാപുരാണം, സ്കന്ദപുരാണം, ലിംഗപുരാണം, ബ്രഹ്മാണ്ഡപുരാണം, ശ്രീ മഹാ ദേവീ ഭാഗവതം എന്നിവയില് ഭഗവന്‍ വ്യാസ മഹര്ഷി് ഇത് വര്ണിഭക്കുന്നു). അതിനാല്‍ അവര്ക്ക് പോലും അറിയാന്‍ കഴിയാത്ത ശക്തിയാണ് എന്ന് സാരം.
5) ശ്രീ നാരായണ ഗുരുദേവന്റെ പ്രതിഷ്ടകളില്‍ കൂടുതലും ശിവപ്രതിഷ്ഠ ആണ്.
6) ഇതര ദേവന്മാര്ക്ക് സന്തതികള്‍ ഉള്ളതായോ, അവര്‍ പൂജിക്കപ്പെടുന്നതായോ പറയുന്നില്ല. എന്നാല്‍ ഭഗവാന്‍ പരമ ശിവനെ പോലെ തന്നെ തന്റെ സന്താനങ്ങളും (മുരുകനും, ഗണപതിയും മറ്റും) പൂജിക്കപ്പെടുന്നു...
ഇങ്ങിനെ പറഞ്ഞാല്‍ തീരാത്ത കുറെ കാര്യങ്ങള്‍ ഉണ്ട്, അതിനാല്‍ കാര്യത്തിലേക്ക് കടക്കാം.
പരമ ശിവന്‍ എന്നത് നമ്മുടെ ബോധം, അഥവാ ആത്മാവ് ആണ്. ബ്രഹ്മാവ്‌ മനസ്സും, വിഷ്ണു ബുദ്ധിയും ആണ്. ബുദ്ധിക്കും മനസ്സിനും ആത്മാവിനെ അനുഭവിക്കാന്‍ കഴിയും, എന്നാല്‍ അതിന്റെ ആദിയോ അന്തമോ അറിയാന്‍ ഒരിക്കലും സാധ്യമല്ല (അടിക്കു പന്നി പോയി, നിന്‍ മുടിക്കൊരന്നവും പറന്നു). ഇനി ശിവന്‍ ആത്മാവാണ് എന്നതിന് കുറെ തെളിവുകളും ഉണ്ട്.
പരമശിവ ശരീരത്തില്‍ (സങ്കല്പംത) നമുക്ക് പഞ്ച ഭൂതങ്ങളെ കാണുവാന്‍ കഴിയും. ഭസ്മം (ഭൂമി), ഗംഗ (ജലം), മൂന്നാം തൃക്കണ്ണ്‍ (അഗ്നി), കൊമ്പ് കുഴല്‍, ഡമരു (വായു), ശിരസ്സിലെ ചന്ദ്രന്‍ (ആകാശം). അതായത് പഞ്ച ഭൂതങ്ങള്‍ ശിവനില്‍ സ്ഥിതി ചെയ്യുന്നു, പക്ഷെ ശിവന്‍ അതില്‍ സ്ഥിതി ചെയ്യുന്നില്ല. ഉദാഹരണം നമ്മുടെ ശരീരം. ആത്മാവിനെ ചുറ്റിപ്പറ്റി പഞ്ച ഭൂതങ്ങള്‍ സ്ഥിതി ചെയ്യുന്നു, പക്ഷെ പഞ്ച ഭൂതാത്മകമായ ശരീരത്തില്‍ ആത്മാവ് സ്ഥിതി ചെയ്യുന്നില്ല. (കൈ മുറിഞ്ഞാല്‍ ആത്മാവ് മുറിയുന്നില്ല, കാല് പോയാലും ആത്മാവ് അങ്ങിനെ തന്നെ)
ശ്മശാന വാസിയാണ്‌ ഭഗവാന്‍. അതായത് നമ്മുടെ ജീവിത യാത്രയുടെ അന്ത്യം. അവിടെ ഭഗവന്‍ വസിക്കുന്നു, നമ്മെ സ്വീകരിക്കാന്‍. നമ്മുടെ പ്രിയപ്പെട്ടവര്‍ എല്ലാവരും നമ്മെ അവിടെ ഉപേക്ഷിച്ചു, ചിതക്ക്‌ തീ കൊടുത്തു തിരിച്ചു നടക്കുമ്പോള്‍ നമ്മെ സ്വീകരിക്കാന്‍ അദ്ദേഹം മാത്രം കാണും എന്ന് സാരം.
ശവഭസ്മ ധാരിയാണ് ഭഗവാന്‍, അതായത് മരണ ശേഷം ഭഗവാന്‍ നമ്മെ സ്വന്തം ശരീരത്തില്‍ ധരിക്കുന്നു എന്ന് സാരം.
പരമേശ്വരനാണ് ഭഗവാന്‍, പരമം എന്നാല്‍ supreme, അതായത് യാതൊന്നിനു മുകളില്‍ വേറെ ഒന്ന് ഇല്ലയോ, അത്. അങ്ങിനെ ഉള്ള ഈശ്വരന്‍ ആണ് ഭഗവാന്‍.
അഹങ്കാരം ഉള്ള ശരീരത്തിലെ (ദക്ഷന്‍) ബുദ്ധിയാണ് സതീദേവി. അഹങ്കാരം ഇല്ലാത്ത ശരീരത്തിലെ (ഹിമവാന്‍) സദ്ബുദ്ധിയുടെ പ്രതീകം ആണ് പാര്വ്തീ ദേവി. സതീ ദേവിക്ക് താല്കാംലികമായി ഭഗവാനെ ലഭിക്കുന്നു എന്നാല്‍ മരിക്കുന്നു. പുണ്യം കൊണ്ട് വീണ്ടും പുനര്ജാനിക്കുന്നു സ്ഥിരമായി ശിവനെ പ്രാപിക്കുന്നു (അര്ദ്ധവ ശരീരം നേടി അര്ദ്ധലനരീശ്വരനാകുന്നു) ഒരിക്കലും പിരിയാത്ത അവസ്ഥ.
അങ്ങിനെ നമ്മുടെ സദ്ബുദ്ധി (പാര്വൊതി) ശിവനെ (ആത്മാവിനെ) പ്രാപിച്ചാല്‍ സുബ്രഹ്മണ്യന്‍ അഥവാ മുരുകന്‍ ജനിക്കുന്നു, അതായത് ജ്ഞാനം (ജ്ഞാന പഴം നീയേ മുരുകാ...). കൂടാതെ ഗണപതിയും ജനിക്കുന്നു അതായത് സിദ്ധി (സിദ്ധിവിനായകന്‍).
പറഞ്ഞാല്‍ തീരാത്ത വിഷയം ആയതുകൊണ്ട് ഇവിടെ നിര്ത്തുന്നു...!
No comments:
Post a Comment