ഹിന്ദു മതതത്വങ്ങളുടെ സംക്ഷിപ്തം.
1. ചതുര്‍ത്ഥാശ്രമജീവിതചര്യയിലൂടെ ധര്‍മ്മാര്‍ത്ഥകാമമോക്ഷങ്ങള്‍ ആര്‍ജ്ജിക്കണം.
2. പരമ പുരുഷാര്‍ത്ഥം ആകുന്ന മോക്ഷം പ്രാപിക്കലാണ് മനുഷ്യരുടെ മുഖ്യധര്‍മ്മം.
3. ഈശ്വരന്‍ ജീവികളെ അന്യോന്യം ബന്ധിപ്പിക്കുകയും അവരെ ആത്മാവുമായി യോജിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
4. കര്‍മ്മയോഗസിദ്ധാന്തം സത്യമാകുന്നു.
5. മുജ്ജന്മപുനര്‍ജ്ജന്മങ്ങള്‍ വാസ്തവമാകുന്നു.
6. ഈശ്വരന്‍ ധര്‍മ്മം പുന:സ്ഥാപിക്കുവാന്‍ യുഗം തോറും അവതരിക്കും.
7. സര്‍വമതസാരവും ഏകം.
ഹിന്ദുമതം പ്രധാനമായും “എല്ലാവര്‍ക്കും നന്മയും സുഖവും ഉണ്ടാകണം” എന്ന ആശയത്തിന്‍റെ നല്ലൊരുസ്ഥാപനമാകുന്നു. ആ ആശയം സഫലമാകണമെങ്കില്‍ മനുഷ്യര്‍ തമ്മിലുള്ള പരസ്പര ബന്ധം ആത്മാര്‍ത്ഥമായി തുടരണം. ബന്ധങ്ങള്‍ ആത്മാര്‍ത്ഥമായി തുടരുവാന്‍ യഥാര്‍ത്ഥബോധം ഉണ്ടായിരിക്കണം. യഥാര്‍ത്ഥബോധം ഇല്ലെങ്കില്‍ വ്യക്തികളും സമൂഹങ്ങളും തമ്മില്‍തമ്മില്‍ തെറ്റിദ്ധാരണകളും കലഹങ്ങളും ഉണ്ടാകും. തെറ്റിദ്ധാരണകളും കലഹങ്ങളും ഉണ്ടാകാതിരിക്കാന്‍ സ്വന്തം മതത്തെകുറിച്ചുള്ള അറിവ് വ്യക്തികള്‍ക്ക് കുട്ടിക്കാലത്തു തന്നെ ലഭിച്ചിരിക്കണം. കുട്ടിക്കാലത്ത് കുട്ടികള്‍ക്ക് ശരിയായ അറിവുകള്‍ ലഭിക്കണമെങ്കില്‍ അച്ഛനമ്മമാര്‍ ധര്‍മ്മം ആചരിച്ചു ജീവിതം തുടരണം. അങ്ങനെ മുതിര്‍ന്നവരും കുട്ടുകളും ധര്‍മ്മം ആചരിച്ച് ജീവിക്കുമ്പോള്‍ മതഗ്രന്ഥങ്ങളുടെ ലക്ഷ്യം പൂര്‍ണ്ണമാകും. അപ്പോള്‍ തന്‍റെ മതം യഥാര്‍ത്ഥത്തില്‍ സമാധാനത്തിനും സംതൃപ്തിക്കുംവേണ്ടി അറിവുകള്‍ പകരുന്നു എന്ന് മനസ്സിലാക്കുവാനും സാധിക്കും. എന്നാല്‍ മതസംബന്ധമായ യഥാര്‍ത്ഥ അവബോധം ഇല്ലാത്തവര്‍ മതപുരോഹിതന്മാരാകുമ്പോള്‍ അവര്‍ സമൂഹത്തെ പരസ്പരം തെറ്റിദ്ധരിപ്പിക്കും. അവര്‍ അവരുടെ ഗ്രൂപ്പുകളിലെ നിയമങ്ങള്‍ കര്‍ശനമായി അനുസരിക്കുകയൊക്കെ ചെയ്യും. എന്നാല്‍ അവര്‍ അവരുടെ ഗ്രൂപ്പിന് പുറത്തുള്ള ആളുകളെപ്പറ്റി തെറ്റിദ്ധാരണകള്‍ വെച്ചു പുലര്‍ത്തുവാന്‍ സാധ്യത കൂടുതല്‍ ഉള്ളവര്‍ ആയിരിക്കും. ഇവിടെ വ്യക്തികള്‍ പ്രത്യേകം ഒരു വിഷയം ശ്രദ്ധിക്കുവാനുണ്ട്. അതെന്താകുന്നു? “തന്‍റെ ഗ്രൂപ്പിന്‍റെ മഹത്വം താന്‍ അംഗീകരിക്കുമ്പോള്‍ ഞാന്‍(നീ) മറ്റു ഗ്രൂപ്പുകളുടെ മഹത്വത്തെ വിലകുറച്ചു കാണിക്കാന്‍ പാടുകയില്ല”. ഈ അവബോധം എല്ലായ്പ്പോഴും കാത്തുസൂക്ഷിക്കണം. ഇപ്പോള്‍ ഇവിടെ ഹിന്ദുമതത്തിലുള്ളവര്‍തന്നെ വിവിധഗ്രൂപ്പുകള്‍ ആയിട്ട് അവരവരുടെ കര്‍മ്മങ്ങളില്‍ പ്രവര്‍ത്തിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്നു. ഈ വിവിധ ഗ്രൂപ്പുകള്‍ ആയി പ്രവര്‍ത്തിക്കുന്നവര്‍ തമ്മില്‍തമ്മില്‍ ഒരൈക്യവും സ്നേഹവും ഉണ്ടാകണമെങ്കില്‍ എന്തു ചെയ്യണം? വിവിധ ഗ്രൂപ്പുകള്‍ക്ക് പരസ്പരം ഐക്യവും സ്നേഹവും ഉണ്ടാകുവാന്‍ എല്ലാ ഗ്രൂപ്പുകള്‍ക്കും വേണ്ടി ഒരു പൊതുലക്ഷ്യം ഉണ്ടാക്കി കൊടുക്കണം. ഹിന്ദുആരാകുന്നു? എന്ന വിശദീകരണത്തിലൂടെ നമുക്ക് ഹിന്ദുവിനെ മനസ്സിലാക്കുവാന്‍ സാധിച്ചു. അതുപോലെതന്നെ “ഹിന്ദു മതതത്വങ്ങളുടെ സംക്ഷിപ്തം” എന്ന വിശകലനം നമുക്ക് “ഹിന്ദുവിന്‍റെ പൊതുലക്ഷ്യം” മനസ്സിലാക്കിത്തരുകയും ചെയ്തു. പൊതുലക്ഷ്യം മനസ്സിലാകുമ്പോള്‍ ആ ലക്ഷ്യം സാധിക്കാന്‍വേണ്ടി വിവിധഗ്രൂപ്പുകള്‍ക്ക് സമത്വ ബോധത്തോടുകൂടി യോജിച്ച് പ്രവര്‍ത്തിക്കുവാനും സാധിക്കും. അങ്ങനെ വരുമ്പോള്‍ ഗ്രൂപ്പുകള്‍ തമ്മില്‍തമ്മിലുള്ള അസമത്വങ്ങളും അഭിപ്രായ വ്യത്യാസ്സങ്ങളും അകലുകയും ചെയ്യും. അസമത്വങ്ങള്‍ അകന്നാല്‍ ഏകലക്ഷ്യത്തിനുവേണ്ടി എല്ലാവര്‍ക്കും യോജിച്ച് പ്രവര്‍ത്തിക്കുകയും ചെയ്യാം. പിന്നെ ഒരു വ്യക്തിയെ മാത്രമായി വിലയിരുത്തുമ്പോള്‍ ആ വ്യക്തിയെ ആ വ്യക്തി പ്രതിനിധാനം ചെയ്യുന്ന ഗ്രൂപ്പിന്‍റെ അടിസ്ഥാനത്തില്‍ മാത്രം വിലയിരുത്തുവാന്‍ പാടുകയില്ല. ആ വ്യക്തിയുടെ യഥാര്‍ത്ഥ കഴിവിന്‍റെ (ഗുണങ്ങള്‍) അടിസ്ഥാനത്തില്‍വേണം ആ വ്യക്തിയെ വിലയിരുത്തുവാന്‍. പിന്നെ ഓരോ വ്യക്തികളുടേയും ഗ്രൂപ്പുകളുടേയും പ്രവര്‍ത്തനങ്ങളും പെരുമാറ്റങ്ങളും യഥാര്‍ത്ഥ ബോധത്തോടുകൂടി മനസ്സിലാക്കുകയും ചെയ്യണം. ഇങ്ങനെയൊക്കെ ബോധപൂര്‍വ്വം മുന്നോട്ടുപോയാല്‍ വ്യക്തികള്‍ സ്വധര്‍മ്മം ആചരിക്കുകയും ചെയ്യും. സ്വധര്‍മ്മം ആചരിക്കുമ്പോള്‍ രാഷ്ട്രം ശക്തിയാര്‍ജ്ജിക്കുകയും ചെയ്യും. മനുഷ്യകുലത്തിന്‍റെ നന്മയെ ലക്ഷ്യമാക്കുന്നവര്‍ അതിനുവേണ്ടി പ്രത്യേകം പ്രയത്നം തുടരണം. അങ്ങനെ പ്രയത്നം ചെയ്തുകൊണ്ട് ജീവിതം തുടരുന്നത് ഒരു മനുഷ്യന്‍റെ അല്ലെങ്കില്‍ ഹിന്ദുവിന്‍റെ അതുമല്ലെങ്കില്‍ സനാതനധര്‍മ്മത്തില്‍ വിശ്വസിക്കുന്ന എല്ലാവരുടേയും ധര്‍മ്മം ആകുന്നു.
എല്ലാവരേയും അനുഗ്രഹിച്ചുകൊണ്ട്‌ ഓം സ്വാമി നിജാനന്ദസരസ്വതി ഓം.
ഓം ശ്രീ നാരായണ്യൈ നമഃ.
No comments:
Post a Comment